Sprawozdanie z wyjazdu do Prisztiny (Kosowo) na 2nd International Staff Week „The changing landscape of HEI in post-pandemic” 9-13.05.2022

W dniach od 9 do 13 maja 2022 roku gościłam w Universum Kolegji w Prisztinie, stolicy Kosowa, które do dziś nie jest uznawane przez niektóre kraje świata jako niezależne państwo Europy.

Bogaty program wydarzeń przygotowanych przez organizatorów Staff Week w Kosowie obejmował szereg spotkań i seminariów poświęconych dyskusjom na temat zmieniającego się krajobrazu edukacji wyższego szczebla w kontekście post-pandemicznym, w szczególności roli, jaką odgrywa technologia IT (The role od technology on post-pandemic HEI landscape). Było to okazją do podzielenia się obserwacjami i doświadczeniami różnych instytucji edukacyjnych z wielu państw Europy, w tym Hiszpanii, Portugalii, Grecji, Turcji, Belgii, Francji, Litwy, Słowacji, Węgier, Finlandii oraz Polski.

Kluczowym punktem wyjazdu była możliwość zaprezentowania własnej uczelni w ramach targów edukacyjnych pod nazwą Study abroad Fair, które odbywały się w drugim dniu Staff Weeku. Wszystkie reprezentowane na Staff Week uczelnie otrzymały do dyspozycji przestrzeń ze stolikiem do wystawienia ulotek, programów studiów, informacji o kraju oraz działalności uczelni, a także gadżetów.

W szczególności i ja miałam okazję do promowania AKSiM w środowisku międzynarodowym. Zainteresowanie Akademią było spore, materiały promocyjne cieszyły się powodzeniem i rozeszły się w krótkim czasie. Wielu młodych i ciekawych świata ludzi dopytywało o studia i życie w Polsce, kierunki studiów prowadzone w AKSiM i perspektywy po studiach.

Poza częścią oficjalną wyjazdu doświadczyłam także bogatej kultury Kosowian, których ciepły temperament i przywiązanie do tradycji rzucają się w oczy przybyszom z innych krajów. Młodzi ludzie w Kosowie nie stronią od tradycyjnych śpiewów i tańców, które do późnych godzin nocnych mają miejsce w lokalnych restauracjach i pubach. Pielęgnują w ten sposób ciągłość tradycji i ważną dla nich identyfikację narodową, która w aspekcie historycznej podległości względem Serbii jest dla nich tak istotna. Miasto dzięki temu rozbrzmiewa przyjemną etniczną muzyką, bałkańskim rytmem i śpiewem, przyciągając turystów swoistą kulturą.

W ramach zorganizowanych atrakcji udałam się do miasta Prizren – historycznej i kulturowej stolicy Kosowa, a także Peja, słynącego z kosowskiego browaru. Podróż z przepięknymi widokami w pasmach gór Prevalla oraz Rugova była bardzo ekscytująca, a dodatkową atrakcją dla najodważniejszych był zjazd górski na zipline.

Zwiedzanie Prisztiny ukazało mi różnorodność kulturową mieszkańców, którzy różnią się nie tylko etnicznym pochodzeniem, ale też religią i obyczajami. W bliskim sąsiedztwie funkcjonują kościoły chrześcijańskie (głównie prawosławne, a nieliczne katolickie) i muzułmańskie meczety, lokalne kafejki i bary z muzyką bałkańską w różnych odmianach, zwraca też uwagę różnorodność strojów oraz sposób ubierania się tak kobiet, jak i mężczyzn.

Swoistym symbolem konfliktu albańsko-serbskiego jest stojąca w Prisztinie niedokończona serbska cerkiew prawosławna, której nie wolno ani zburzyć/rozebrać albańskim mieszkańcom Prisztiny, ani też dokończyć serbskim. Każda próba naruszenia tego postanowienia mogłaby stać się zarzewiem walk.

Kosowo, jeden z najmłodszych w świecie krajów, choć nadal będący terytorium spornym, na niewielkim swoim obszarze skupia wiele atrakcji historycznych i przyrodniczych oraz stanowi barwny tygiel kulturowo-obyczajowy, który warto poznać i zobaczyć nie tylko w przekazach medialnych, ale najlepiej na własne oczy.

dr Ilona Nowosad