Pobyt w Windhoek trwał pięć intensywnych dni, od 1 do 5 września 2025 r., i pokazał Program Erasmus+ od najpiękniejszej, ludzkiej strony. Namibia University of Science and Technology przyjmuje gości z życzliwością, którą czuć od pierwszych rozmów. Kampus tętni pracą, laboratoria są świetnie zorganizowane, a wykłady naturalnie łączą się z praktyką. Zajęcia z hematologii oraz rozmowy o komunikacji międzykomórkowej przerodziły się w długie dyskusje o odpowiedzialności naukowca, o współpracy w zespole i o tym, jak teoria staje się decyzją przy stanowisku pracy.
W codziennym rytmie uczelni imponuje spójność: od porannych ćwiczeń, przez konsultacje, po popołudniowe seminaria – wszędzie obecna jest uważność na studenta. Pytania są konkretne, ciekawość szczera, a wymiana doświadczeń bardzo partnerska. To środowisko, w którym łatwo poczuć się częścią wspólnoty uczących się i uczących, bez względu na to, skąd się przyjechało.
Wyjazd do Windhoek to nie egzotyka, lecz praktyczna lekcja otwartości: inne zaplecze, inne tempo dnia, a jednocześnie zbieżność standardów i ambicji. Język angielski szybko staje się narzędziem, a praca w międzynarodowej sali zajęciowej dodaje odwagi. Wróciłem
z przekonaniem, że takie mobilności wzmacniają kompetencje i poszerzają horyzonty
w sposób, którego nie da się osiągnąć wyłącznie w murach własnej uczelni.
Najcenniejsza była atmosfera współdziałania. Wspólne planowanie zajęć, szybkie ustalenia, gotowość do dzielenia się materiałami – to wszystko tworzy dobry grunt pod kolejne kroki: gościnne wykłady, webinary, krótkie wizyty obserwacyjne czy wspólne projekty dydaktyczne.
Na zakończenie pragnę wyrazić serdeczne podziękowania władzom uczelni za możliwość wyjazdu oraz Panu dr. Krystianowi Chołaszczyńskiemu za życzliwą opiekę i wsparcie organizacyjne. Ten wyjazd utwierdza mnie w przekonaniu, że Program Erasmus+ realnie otwiera perspektywy rozwoju – akademickiego i osobistego – a zdobyte w Windhoek doświadczenia będą procentować w naszej codziennej pracy dydaktycznej i naukowej.

Artur Słomka